Okuyan Koala 🐨

İsmi zaten yeterince şaşırtıcı değil mi? Pericadı. Peri mi yoksa cadı mı? Yazar karar verememiş gibi görünüyor. Ama kitabı elinize alıp okumaya başladığınız anda aslında yazarın kitaba neden bu ismi seçtiğini daha iyi anlıyorsunuz.

Fazla konuşuyorum yine. Çok da uzatmadan işte kitabın konusu kısaca sizlerle. Budapeşte'de bir ilkokuldayız. Bu okulda 4/D sınıfına giden Laci ise bizim kitapkurdu öğrencimiz. Okul fazlasıyla büyük ve yıllardır da bulunduğu yerde durmakta. Yemekhanesi, sınıfları, koridorlarıyla kocaman. Bir şey eksik gibi sanki. Bir kütüphane. Evet bu okulda bir kütüphane var. Bilin bakalım bu kütüphaneye sadece kim geliyor? Doğru bildiniz: Laci. Neden mi sadece o geliyor? Çünkü kütüphane görevlisi olan kadın yani Aranka Mort yaşlı ve huysuzdur. Diğer öğrenciler de onun bu yönlerinden dolayı değil kütüphaneye gitmek kapısının önünden dahi geçmezler. Kütüphane sorumlusu Aranka Mort'un tek ziyaretçisi Laci'dir. Bir gün Laci'nin kütüphaneden aldığı bir kitabı okuyup arkadaşının da ondan almasıyla işler değişir tabi. Bu arkadaşı hiç kitap okumaz ve  eline Laci'den aldığı Pal Sokağı Çocukları adlı kitap geçince fikri değişmeye başlar. Neden mi dersiniz? Çünkü Laci'nin eşsiz bir yeteneği vardır. Laci kitapları okurken beğenmediği yerler olursa onları farklı bir şekilde hayal eder ve bu hayaller de kitaplarda değişiklere neden olur. İşte Pal Sokağı Çocukları da böyle bir kitaptır. Gelelim Aranko Mort'a. Evet bir kütüphane görevlisi olduğunu söyledik. Ama onun da kendince sırları vardır ve görevini de devam ettirebilmesi için de Laci'ye ihtiyacı vardır. Sizce görevine devam edebilecek mi? En önemlisi de bu kitaptaki pericadı kim?

Yazar kitabı yazarken sanki bizlerle konuşuyor gibidir. Olayların dışında değil de doğrudan hep içindedir. Yeri gelir bize bazı bilgiler verir. Bu bilgileri hikayenin tam orta yerinde kesip bize aktarır. Ama verilen bu bilgiler kitaptan tamamen bağımsız değildirler. Kitapta geçen ve kitabı okuyan çocuğun daha önce o kelimeyi ya da özlü sözü duymamış olabileceğini de düşünerek yer vermiştir bunlara.

Kitapta eğlenceli kısımlar da mevcut. Yazar her bölüme başlarken bize bölümle ilgili bazı bilgiler veriyor. O bölümü nasıl yazdığını, nerde geçtiğini ve sıkılabileceğimizden bahsediyor. Ara ara sayfalara da espriler sıkıştırıyor. Hani deyimler ve ata  sözleri aslında farklı anlamlara gelir ya bize onları açıklıyor. Bu sözlere tam da küçük bir çocuğun gözünden bakıyor. Hem de kitabı okuyan çocuklara eğitici yönden bir fayda sağlanmış oluyor.

Her şeyiyle tam da çocukların hem okurken eğlenebileceği hem de yeni şeyler öğrenebileceği bir kitap. Hayal gücünün de sonuna kadar zorlanabileceği bir kitap. Aklıma da ne geldi bakın. Siz de çocuğunuzla ya da öğrencilerinizle bu kitabı ya da başka bir kitabı okurken de olabilir Laci gibi davranmaya ne dersiniz? Onun gibi kitapta hoşunuza gitmeyen yerlerde başka şekilde nasıl devam edebilir diye düşünebilirsiniz. Eminim ortaya eğlenceli şeyler çıkar. Denerseniz mutlaka buraya da yazmayı unutmayın. Sonucunu merakla bekliyorum :)

Kahraman ve Şeytan Kralı birbirleri ile savaşmaktadırlar. Bu defa savaştıkları yer ise dünyadır. Kahraman ve Şeytan Kralı arasındaki bu mücadelede yoğun miktarda büyü ortaya çıkar ve dünyada bir lisenin bulunduğu alana isabet eder. Böylece bir sınıftaki bütün öğrenciler ve bir öğretmen ölür. Bu patlamada ölen herkes farklı bir dünyada reenkarne olurlar. Neredeyse herkes insan olarak reenkarne olmuştur. Sınıfta ise diğerleri tarafından dışlanan ve uyumsuz olarak nitelendirilen bir kız hariç. O bir örümcek olarak reenkarne olur. Yine mevcut durumunu güçlendirip sayısız güçler elde eder. Tüm dünyada tanınan bir hal alır. Ancak onun bu farkında olmadan güçlenmeleri ilerde büyük sorunlara yol açacaktır. Sırf ana karakter için izlenir bence. Örümcek o kadar eğlenceli bir karakter ki izlerken eğleniyorsunuz.   

Küçük yaşta annesini kaybeden Tomoya babası ile yaşamaktadır. Babası ise tam bir alkoliktir. Bir aralarında geçen bir tartışmada Tomoya yaralanır ve aralarındaki o incecik bağ da kopar gider. Ayrıca bu yaralanma ile de basketbolu çok seven Tomoya'nın bir basketbolcu olma hayalleri de artık bitmiştir. Gittikçe arkadaşlarından uzaklaşır. Sadece Youhei Sunohara adında bir arkadaşı vardır. Bir gün okulda hiç arkadaşı olmayan Nagisa ile tanışmasıyla hayatı birden değişmeye başlar. En sevdiklerimden birisi bu anime. İzlerken yer yer ağlamışlığım bile vardır. Anime tek karakter üzerine odaklanmış gibi gözükse de aslında birden fazla kişinin hikayesi bizi karşılıyor ve her biri de fazlasıyla değerli. Gerçek hayatla da bir o kadar bağlantılı. En sevdiğim yeri ise sonda çalan Dango ailesi ile ilgili olan şarkı. Aşağıya linkini koyuyorum.

 Kitap yazıldığı dönemde yasaklanmıştır. Bunun nedeni ise aslında kitabın bir köpeğin insana dönüşümünü değil de Sovyet rejiminin ideallerini toplum üzerinde uygulamasını eleştirmesidir.  Aç, sefil bir haldeyken doktorun ona verdiği bir dilim ekmeğe muhtaç olan köpek halkı temsil ediyor bir nevi. Doktorun evinde ameliyat zamanına kadar güzel vakit geçirmesi, her gün yüzlerce hasta muayene etmesi ve son olarak da ameliyatı yapması ile bir devrim gerçekleşir. Yapılan ameliyat her ne kadar iyi olsa da hedeflenen amaca hizmet etmemiştir. Bu da halkın devrim sonrası durumunu temsil ediyor.

Kısacası sevdiğim bir kitaptı. Yazarın diğer kitaplarını da okumanın yolunu açtı diyebilirim. Siz de okuduysanız düşüncelerinizi merak ediyorum. Görüşmek üzere...